Hoe chocolade voor mij die ‘verslavende’ status verloor

Hoe chocolade voor mij die ‘verslavende’ status verloor
14 augustus 2016 sharon
In intuitief eten

Vorige week kondigde ik de gratis VoedZo challenge aan, onze nieuwe challenge die volledig gericht is op een gezonde relatie met eten, zonder regels, zonder schuldgevoel, zonder dieet en zonder ‘eetverslavingen’. Ik heb het hier overigens niet over een suiker’verslaving’ omdat ik teveel suiker eet en daardoor nog meer suiker wil eten. Dit is iets anders!Ik heb altijd een chocoladeverslaving gehad. Althans, zo noemde ik het altijd. Of het echt een verslaving is weet ik niet, maar ik vind het wel heel lekker. En ik kon me er behoorlijk in kwijt 😉 Voor mij heeft dit altijd de grootste aantrekkingskracht gehad en tegelijkertijd mocht ik er niet teveel van eten in mijn hoofd, van mezelf dus. Ik had een ongeschreven regel, en de regel was – zo weinig mogelijk. Dat is nog erger dan een hoeveelheid, want bij zo min mogelijk is er altijd ruimte voor een beetje – en door mijn fascinatie kon dit al snel een reep per dag worden.


Op zoek naar vrijheid op gebied van eten, diëten en afvallen? Doe de gratis VoedZo Challenge!

Chocolade bevat ontzettend veel calorieën, dus ik wist dat het geen goed idee was om veel chocolade te eten, en toch deed ik het elke keer weer. In het kader van Food Freedom en loskomen van die irritante gevoelens (ik wil niet, ik wil wel, maar niet, en toch wel…) Ik besloot om mezelf geen chocolade meer te ontzeggen, nooit meer. Ik mocht van mezelf op elk moment van de dag chocolade eten, kopen, etc. Zoveel als ik wilde. Natuurlijk hebben we het niet altijd in huis, maar ik mocht het altijd gaan kopen van mezelf. Zelfs speciaal naar de supermarkt gaan voor een reep chocolade. Alles mocht, altijd.

Ik had geen idee hoe dit zou verlopen, maar ik vond het absoluut de moeite waard. In het begin at ik bijna dagelijks een groot stuk, wat eigenlijk niet anders is dan die periode ervoor, alleen in dit geval was het zonder schuldgevoel, schaamte, zelfs zonder angst om dikker te worden. Ik at het, omdat ik vrijheid wilde. Na een week of twee weken kwam ik erachter dat ik het eigenlijk minder lekker vond dan ik dacht. Dat verbaasde me, ik kan me niet herinneren dat ik dat ooit eerder gedacht heb. Ik bleef dooreten, maar het bevestigde wat ik al dacht, ik vind het echt minder lekker. Op een gegeven moment had ik er steeds minder zin in en ging ik het minder eten. Ik dacht er nog wel vaak aan, zeker bij de supermarkt, maar in plaats van dat ik het meteen kocht, bedacht ik me dat idee dat ik het eigenlijk niet echt lekker vond. Dat kreeg de overhand en ik at echt steeds minder chocolade.

Tot het moment dat iemand ons 17 grote repen van ons favoriete merk chocolade gaf. Dat was echt heel erg veel. En deze 17 repen hebben we in een week opgegeten. Op een gegeven moment was het niet eens meer lekker. Zelfs niet je favoriete merk. Om de één of andere reden hebben we het niet reep voor reep aangepakt en over een bepaalde tijd uitgerekt, alles moest op. En eerlijk, dat was voor mij het laatste. Sinds dat moment heb ik totaal geen grote behoefte meer aan chocolade. De fascinatie is eraf. Ik vind het nog steeds lekker, maar het is geen obsessie meer. Het is geen verslaving meer. Het fascinerende, mysterieuze van chocolade is weg.

Toevallig heb ik van de week een chocoladetaart gemaakt, omdat ik daar wel zin in had. Na een stukje was het genoeg en dat was het dan. Het is een echte verademing om niet te hoeven ‘vechten’ tegen mijn eigen wilskracht, maar in vrijheid dit soort keuzes te kunnen maken. Eerst was de keuze tussen een stuk chocolade en bijvoorbeeld een schaaltje yoghurt eigenlijk geen keuze. Chocolade, altijd. Nu, eigenlijk niet meer. En dat alleen maar omdat ik het mezelf niet meer verbied.

Nog steeds mag ik zoveel chocolade eten als ik wil, maar ik eet het nog weinig. Als ik het eet, geniet ik ervan. Op een normale, gezonde manier. Want dat was mijn doel. Om een gezonde relatie met eten te creëren en in dit geval een gezonde relatie met chocolade. Pluspunt: het heeft ook voordelen gehad voor mijn gewicht, dit keer zonder moeite! 🙂

Liefs Sharon


Op zoek naar vrijheid op gebied van eten, diëten en afvallen? Doe de gratis VoedZo Challenge!

Comments (5)

  1. Marijke 8 jaar geleden

    Zo at ik op een avond heel veel After Eight chocolaatjes met mint vulling. Misselijk dat ik was! Ik hoef ze nu maar te ruiken en ik word misselijk. Maar gewone chocola… Misschien dit eens uitproberen?! 🙂

  2. rachel 8 jaar geleden

    Leuk om te lezen en wat goed dat je dit zo hebt ervaren. Zonder emotie is de chocolade ineens niet meer zo interessant. Het is goed om iets te eten omdat je er in zin in hebt en niet omdat het eigenlijk niet mag of om een andere rede. Ik herken zeker het alles in één keer opeten. Ik kan niet maar een stukje chocolade nemen, nee, moet de hele reep opeten, maar gelukkig heb ik dit tegenwoordig wel minder en kan ik gerust chocolade in huis hebben zonder het meteen op te eten. Dat geeft wel een rustig gevoel :).

    • Auteur
      sharon 8 jaar geleden

      Ja dat kan ik me goed voorstellen! Fijn is dat, dat je gewoon zelf kunt kiezen hoeveel je eet en dat het gewoon een ‘normale’ hoeveelheid is 😀

  3. Lien 7 jaar geleden

    Hoi Sharon,
    Ik ben een beetje bang dat als ik mijzelf de vrijheid geef om alles te eten wat ik wil, dat ik mijzelf dan vol blijf vreten. Omdat ik wel weet dat ik soms ook uit verveling snaai, of als ik me niet lekker voel vraag ik me af of mijzelf toestaan om te eten wat ik wil en wanneer ik wil, voor mij gaat leiden tot gezonder en minder gaan eten. Mijn angst is uiteindelijk dat ik mezelf heel groot en ongezond eet als ik niet een beetje probeer om gedisciplineerd te eten en mijzelf in toom te houden (dat ik dan echt goed de weg kwijt kan raken ofzo). Maar tegelijkertijd helpt streng zijn voor mijzelf ook niet. En ook heb ik niet veel energie of motivatie om mijzelf te motiveren om iets anders te doen dan eten als ik me verveel of niet lekker ben.
    Dus is mijn vraag: kan ik de uitdaging aangaan om van mijzelf vanaf nu alles te mogen eten, of gaat dat uiteindelijk niet goed komen? En als dat niet goed gaat komen, wat kan ik dan beter doen? Want ik ben het wel echt zat om de hele tijd met wel of niet eten en wel of niet gezond bezig te zijn. En ik ben die angst ook een beetje zat om het steeds verkeerd te doen en heel ongezond te zijn enzo (wat in verhouding tot anderen nogal mee valt ook nog eens 😉 ). Hellup! 😉

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*