Voor de zoetekauwen die teveel zoet eten. Een zoetekauw is iemand die graag zoetigheden eet. We zijn soms geneigd te denken dat wanneer je een zoetekauw bent, dat een soort aanleg is. Zo lijkt het ook onmogelijk voor zoetekauwen om te letten op suikerinname, want ze zijn tenslotte zoetekauw. En dat lijkt dan wel bijna een onderdeel van je identiteit te zijn. Maar dat is het niet.
Teveel zoetigheid en zoetekauwen
De echte reden dat je veel zoetigheid eet, is niet dat je een zoetekauw bent. Je bent alleen een zoetekauw, ómdat je graag zoetigheid eet. In het kader van gezonder eten kan het voelen als een onmogelijke opgave als zoetekauw zijnde. We weten tenslotte dat teveel suiker niet echt past in een gezond eetpatroon en dat het verstandig is om je zoetigheden te beperken tot een paar. Maar ben je dan niet extra benadeeld als je zoetekauw bent?
Op zoek naar vrijheid op gebied van eten, diëten en afvallen? Doe de gratis VoedZo Challenge!
Zoetekauwen, unite
Ik vond mezelf vroeger ook een typische zoetekauw. Ik was van de snoepjes, koekjes, taartjes, chocolaatjes, cakejes en alles nog een keertje. Ik weet hoe dat is. Nadat ik gezonder ben gaan eten en vooral mijn suikerinname bewust ging minderen, ben ik nu al jaren geen zoetekauw meer. Hoe kan dat? Eerlijk, dit is slechts mijn mening en visie, maar ik verwacht dat het grotendeels kwam door het gewend zijn aan zoet eten, de gewoonte om vaak zoetigheid te eten en momenten in mijn leven die weinig met eten te maken hebben, toch op te vullen met (zoet) eten. Verveling is een voorbeeld, één van mijn slechtste oude gewoonten (eten wanneer ik me verveel). Waarom juist zoet? Omdat ik dat gewend was, en omdat het mijn Verboden Voedsel was, omdat ik eigenlijk wilde afvallen. Wist je dat voedingsmiddelen die je eigenlijk niet mag eten van jezelf, juist aantrekkingskracht kunnen hebben? Dat dus.
Het goede nieuws
Het goede nieuws is dat er hoop is voor alle zoetekauwen. Het is geen onderdeel van wie je bent, het is geen onderdeel van je identiteit, het is geen gen dat tegen je is. Het is niet iets wat onherstelbaar is of onoverkomelijk.
Je smaak
Ik kan me goed die eerste keer koffie herinneren. Ik dronk het met twee pakjes suiker en twee pakjes melk, en dat was op zich wel ok. Later wilde ik zwart leren drinken, wat ik eerst heel smerig vond en vervolgens lekker. Als je dan weer een keer zoete koffie drinkt, is dat gewoon vies. Waarschijnlijk hebben de meeste mensen koffie zo leren drinken en ook de meeste mensen drinken nu koffie zonder suiker, of met een klein beetje.
Op zoek naar vrijheid op gebied van eten, diëten en afvallen? Doe de gratis VoedZo Challenge!
Je smaak past zich aan en went aan nieuwe smaken. Toen ik minder suiker ging eten, had dat effect op mijn smaak. Als je een jaar alleen water drinkt, zul je niet echt graag opeens weer veel sap of frisdrank drinken – veel te zoet. Je zult snoep niet waarderen – te zoet. Natuurlijk kun je een zoete smaak nog waarderen, maar je hebt sneller genoeg gehad van zoet en je merkt dat je in het dagelijks leven veel minder zin in zoet hebt.
Niet alleen suiker wordt anders, ik ging al mijn maaltijden zelf koken. Dit betekende ook dat ik zelf zout toevoeg aan de maaltijden. Ik ben niet het zoutarme type, maar als je gewend bent zelf te koken, zijn alle pakjes, zakjes en kant-en-klaarmaaltijden behoorlijk zout en eigenlijk niet lekker. Terwijl, als je gewend bent zo te koken en zo te eten, dat je ‘normaal’ is en je geen last hebt van die grote hoeveelheid zout.
Je smaak past zich aan aan je voedingspatroon. Als je veel zoetigheid eet, is het logisch dat je zoet lekker vindt. Natuurlijk weten we dat we van nature zoet lekker vinden, maar dat maakt je niet per se een zoetekauw.
Zin in zoet
Zin in zoet is een speciaal soort honger voor velen. Je hebt helemaal geen honger of behoefte aan eten, behalve zoetigheden. Gezien je geen honger hebt, heb je ook geen eten nodig. Het is dus niet zo dat je lichaam op dat moment zoetigheid nodig heeft. Het kan interessant zijn om je af te vragen waarom je dan eigenlijk zin hebt in zoet. En ik heb het dan over de ‘zin in zoet’ waarbij een appel niet volstaat. Ik bedoel de ‘zin in zoet’ waarbij vooral chocolade, koekjes en cake goede voorbeelden zijn. Deze ‘zin in zoet’ is geen lichamelijke behoefte, gezien je geen honger hebt.
Wat die ‘zin in zoet’ wel is voor jou, kun je misschien het beste zelf bedenken. Misschien is het een gewoonte. Misschien verveling. Misschien ben je druk. Misschien heb je een zware dag. Misschien heb je geen tijd. Misschien heb je een vervelend gesprek gehad. Wat het ook is, je ‘zin in zoet’ is niet per se omdat je een zoetekauw bent.
Zoetekauw af
Als je gezonder wilt eten en niet meer ‘last’ wil hebben van het zijn van een zoetekauw, kun je dus twee dingen doen. Je kunt je voeding aanpassen en leren minder zoet te eten, zodat je daaraan gewend raakt. Daarnaast kun je gaan bedenken waarom je zo’n neiging hebt naar zoet in bepaalde omstandigheden. Waarom wil je zoet? Kun je ook iets anders doen om je ‘probleem’ op te lossen?
Vrij om te kiezen
Het betekent niet dat je nooit zoetigheid mag eten. In feite mag je altijd zoetigheid eten, je bent vrij om te kiezen. Je kunt zelfs gewoon zoetekauw blijven, je kunt tenslotte ook gewoon je liefde voor zoet uiten in gezonde proporties, en bewaren voor de dingen die je echt heel lekker vindt. Ik eet nog graag een stuk Tony’s Chocolonely, want geweldig. En een kerstbrood is ook niet vervelend. Het is goed om te weten dat een zoetekauw zijn niet gewoon pech hebben is, en dat je dingen kunt doen om te wennen aan minder zoet. En je kunt kijken welke rollen zoet eigenlijk nog meer in je leven vervult behalve eten. Een normale eter worden, met zoet in balans, in vrijheid, zonder restricties en zonder schuldgevoel kun je echt leren.
Op zoek naar vrijheid op gebied van eten, diëten en afvallen? Doe de gratis VoedZo Challenge!
Comments (8)
Ik schaar mezelf zeker onder de zoetekauwen. Maar ik zie dan het verschil hierin tussen zoetekauwen en hartige mensen. Dus als je iets te snacken mag kiezen, wat kies je dan: koekjes of chips? Ik was dan van de koekjes. Toen ik suikervrij ging ik eten had ik dus ook zeker het idee dat me dit niet ging lukken omdat ik juist zo dol ben op zoet, maar ik heb warempel 1,5 jaar puur suikervrij gegeten. Daarna ben ik suiker weer gaan toevoegen en heb ik meer balans gevonden. Ik denk dat je hang naar zoet een persoonlijke voorkeur is, maar het hoeft je er zeker niet van te weerhouden om gezonder te gaan eten, dit gaat prima samen. Mijn smaak is inderdaad ook veranderd en daardoor heb ik minder behoefte aan zoete dingen, maar ik ben er nog steeds dol op 🙂
Auteur
Mooi Rachel, fijn zo’n balans <3 Daar heb je het meeste aan 😀 xx
Suiker is wel degelijk een verslavende stof. Het is prachtig wat je schrijft, maar vergeet een belangrijk item. Het brein vraagt om zoet, en zolang je een beetje neemt, vraagt het brein om meer. Dat is de verslaving, net zoals bij alcohol (ook suikers) en roken. Sommige mensen zijn meer verslavingsgevoelig dan de ander. Ik hoor bij de laatste categorie. Met de alcohol was voor mij de enige oplossingen om helemaal te stoppen. Na twee jaar niet meer alcohol drinken heb ik geen zucht meer. Mijn suikerbehoefte is juist om hoog gegaan. Behalve het brein, heeft de mens hormonen. Verslavingsgevoelige mensen zijn over het algemeen stressgevoelige mensen. Dus als je over je eigen grenzen gaat of je bent ook nog hoog gevoelig, waardoor je energieën van andere mensen binnen krijgt, dan roept het lichaam om ontlading. De makkelijke ontlading is alcohol, suikers, vetten. Een tijdelijke verlossing van alles wat te veel is. Al weet ik dat een tijdelijke verlossing is, het geeft mij schijnbare pauzes. Het nadeel is dat suikers je lijf van binnen kapot maken en je gewicht laat toe nemen. Gewoon destructief te noemen. We leven in de tijd de we zo veel weten. Acceptatie van wie jezelf bent, en dat je oprecht moet leren van jezelf te gaan houden zou uiteindelijk, wanneer je er zelf klaar voor bent, werken. We weten veel, integreren van weten, is patronen doorbreken, angst liefdevol omarmen en er naar kijken. Tijd nemen voor jezelf. Zelf weet ik dat, door te stoppen met alcohol ik een beetje meer van mijzelf ben gaan houden. De suikerbehoefte geeft mij aan dat ik nog wat te doen heb. Ik neem de tijd en haal diep adem. Dus brein en hormonen en de uniciteit van de mens is wat ik miste in dit verhaal. Het is geen kritiek maar een aanvulling. Ik vind het prachtig dat je met gezond eten bezig bent en waarschijnlijk vele mensen raakt op dit gebied. Ik geloof dat we samen elkaar kunnen steunen om uiteindelijk in onze eigen kracht te gaan geloven. Herinneren wie we in essentie zijn. Namasté. Yvonne van der Zalm
Hai Yvonne, dankjewel voor je aanvulling en het delen van je verhaal, zo kunnen we allemaal weer van elkaar leren hoe het voor iemand persoonlijk wordt ervaren 🙂 Geniet van het proces, je bent het zeker waard <3 xx
Nou…voor een groot deel ben ik het wel met je eens. maar, waar ik zelf last van heb, is een te grote invloed van suiker( en ook koolhydraten in het algemeen, )op mijn bloedsuikerspiegel. Eet ik teveel aardappel, pasta, winkelbrood of paar snoepjes, en de rest van de dag is het ‘hek van de dam’. Erg lastig hoor
Hai Fien! Het is fijn dat je dat weet, dan kun je daar rekening mee houden! 🙂
Vroeger toen ik nog niets wist van de bloedsuikerspiegel had ik ook de neiging om aan de trek toe te geven en was stoppen lastig. Sinds ik weet dat het verlangen ernaar over 20 minuten weer weg is kan ik dat gevoel weerstaan. En zo geniet ik van zoet zonder te veel te eten.
Wat fijn dat je dat ontdekt hebt, dat helpt vast enorm 🙂 xx
