Eindelijk. Eindelijk. Het moment is daar. Ik mag opruimen. Maar echt, eindelijk. Iedereen zal het nesteldrang noemen nu ik in mijn derde trimester zit, misschien moet ik het daarop houden. Eigenlijk is het meer mijn karakter. Ik weet vrij zeker dat ik hetzelfde oerverlangen had gehad als ik niet zwanger was geweest. Hoe dan ook. Eindelijk mag ik opruimen.
Het rommelvrije huis
Van kinds af aan was ik iemand die mijn kamer beheerde door paden te wanen door de troep. Ik kreeg het niet voor elkaar het opgeruimd te houden, en het werd niet echt beter toen ik ouder werd. Zelfs toen mijn dochter geboren was, werd het niet echt beter. Uiteindelijk moest er iets veranderen, en dat is gelukt. We leven nu in een rommelvrij huis, dat wil zeggen dat er weinig rommel is en dat het uitermate goed bij te houden is, zodat je in een opgeruimd huis woont in plaats van een huis vol troep.
Dat moet je af en toe even bijhouden, en dat heb ik al even niet gedaan. Ons huis is dus wél opgeruimd, maar de inspectie gaat deze week weer gebeuren, gewapend met vuilniszak, om alle troepjes te vinden en weg te gooien. EINDELIJK!
Hulp nodig met een rommelvrij huis? Dat kan hier!
Comments (4)
Wow. Wat ziet dat kastje er goed uit!!
Auteur
Haha thanks! 😀
Mooi opgeruimde kast! Maar ik veronderstel dat niet alles zo opgeruimd kan worden 🙂
Ik vraag me af waarom je in het Engels labelt? Jullie spreken toch Nederlands… Zijn jullie niet bang dat de kinderen geen Nederlands meer kunnen?Hai! Hoe bedoel je, niet alles kan zo opgeruimd worden? In de bakjes? Dat klopt, niet alles gaat daarin 😉 En tja, als je in het buitenland woont denk je soms in een andere taal en is het niet echt een bewust proces in welke taal je schrijft 🙂 Ik heb zeker geen angsten over de taal van onze kinderen 🙂 xx
