Ik heb de afgelopen maanden heel weinig gebakken in de keuken, terwijl het eerst één van mijn favoriete momenten was. Afgelopen twee weken heb ik het cakeblik weer eens tevoorschijn gehaald en inmiddels 3 cakes gebakken, samen met de kinderen. En wat was het ontzettend leuk!
In de keuken rommelen en bezig zijn vind ik echt geweldig, ik raak er enorm ontspannen van en kan even mijn gedachten op een rijtje zetten, terwijl ik bezig ben. Het was echt een dingetje wat ik het liefst in m’n eentje deed. Het was voor mij ook een creatieve manier om mezelf te uiten, zoals anderen misschien schilderijen maken of een muts haken.
Tegenwoordig bak ik eigenlijk niet meer om creatief te zijn. Ik heb daar geen behoefte meer aan, en daarvoor in de plaats bak ik heel graag voor mensen. Voor momenten. Voor momenten met mensen 🙂 Nu bak ik graag met mijn kinderen, niet omdat ik een creatieve uitspatting wil hebben, maar omdat ik quality time met ze door wil brengen. En omdat ik er enorm van geniet ze te leren bakken. Maar dan écht. Het is mijn doel dat we samen lekker bezig zijn, en uiteindelijk ze ook daadwerkelijk zelf leren die cake te bakken. Zonder mijn hulp.
Cake bakken als life skill, zeg maar.
Maar niet alleen cake, ook de dingen van alledag. Mijn dochter is bijna 6, die zou al gemakkelijk zelf een pastasalade kunnen maken, bijvoorbeeld. Dat wil ik haar leren. Terwijl we samen tijd doorbrengen en kleine gesprekjes hebben over school en Elsa (Frozen) en het leven enzo.
Daarnaast bakken we niet zomaar iets. Ik wil niet meer bakken zonder doel, behalve creatief zijn. Daar is overigens niets mis mee, maar die tijd heb ik gehad. Het is tijd voor nieuwe dingen.
Zo maak ik geen taart meer om zelf op te eten. Een taart of cake op zichzelf is niets aan.
Het zijn de mensen waarmee je de taart of cake kunt eten, die er toe doen.
En in mijn geval, de mensen waarmee ik de cake of taart kan bakken, die er toe doen.
Die fijne baksels zijn een vorm van gastvrijheid.
Een vorm van liefhebben.
Een vorm van dankbaar zijn.
Mijn nieuwe baksels brengen mensen samen rond de tafel. Met gezelligheid, mooie gesprekken, lachen, delen en vriendschap. Of het nou mijn gezin is, verre buren, mooie vrienden, oude bekenden of familie – het kan allemaal 🙂
Dat is mijn nieuwe doel, en daar wil ik dan best wel voor bakken! Of koken, trouwens 😉
Zondag vertel ik meer over mijn nieuwe project die ik in dit kader van Soulfood en het verzamelen rond de tafel ga doen!
Liefs, Sharon
