Misschien heb je eetbuien. Misschien merk je dat je begint met snaaien wanneer je je verveelt of trek begint te krijgen. Of wanneer je weinig energie hebt. Of iets moet doen waar je eigenlijk geen zin in hebt. Misschien zou je graag één koekje uit een pak willen eten, maar eindig je altijd met een hele stapel.
Wanneer je je machteloos voelt, en het gevoel hebt dat je geen controle hebt over je eetgedrag of rondom specifieke voedingsmiddelen (zoals koekjes, chocolade, ijs), dan zijn we geneigd regels te bedenken. Als je niet ‘normaal’ chocolade kunt eten, dan maar helemaal niet. Als je niet één koekje kunt eten, dan maar helemaal geen koekjes kopen.
Het voelt of je jezelf niet kunt vertrouwen en je bedenkt regels of restricties. Restricties kunnen bijvoorbeeld zijn: alleen op zaterdag mag je een koekje, die pizza of een reep chocolade. Regels en restricties herken je doordat je denkt: ik ‘mag’ het alleen dan en dan. Of, ik ‘mag’ het niet. Het draait om het niet mogen. Zelfs wanneer je denkt: ik eet dit alleen in het weekend, dan kun je al snel bedoelen: ik mag dit alleen in het weekend.
We willen ons graag in controle voelen. We willen graag dat we gewoon kunnen genieten van eten, en zelf stoppen wanneer het genoeg is geweest.
Toch is er maar één antwoord op het gebrek aan zelfcontrole.
Niet die extra regels en restricties. Juist het tegenovergestelde. GEEN regels. GEEN restricties.
De oplossing is om jezelf toestemming te geven te mogen eten.
Supereng, ja, dat snap ik. Herkenbaar ook, dat gevoel. Als je jezelf toestemming geeft om te eten, dan ga je toch echt alles eten, de hele tijd, zonder te stoppen?
Heb je weleens toegekeken hoe iemand lekker aan het eten is, geniet, en dan gewoon stopt en klaar is? Kinderen kunnen dat ook zo goed. Zo’n heerlijke tosti en met nog drie happen tosti zeggen ze, zo, ik heb genoeg gehad. Klaar. Geen drang om het op te moeten eten, iets leeg te drinken. (dat leren wij ze vaak).
Kun je je voorstellen dat je die reep chocolade hebt op zaterdagavond, lekker zit, een paar stukjes neemt en op een gegeven moment voelt dat het goed is. Dat het klaar is?
Wanneer je alleen op zaterdagavond chocolade mag eten door regels en restricties, dan is de kans groot dat je weinig bezig bent met proeven, rustig eten en voelen wanneer je smaak verzadigd is met die chocolade. Je checkt niet bij jezelf of je genoeg gehad hebt, of het goed is zo. Je mag op zaterdagavond die reep eten, dus je eet op zaterdagavond die reep. De hele reep. Je kunt ‘m ook lastig wegleggen, want op zondag wil je weer een ‘goede’ dag hebben en dan kun je geen chocolade in de kast laten liggen. Dan is zondag straks ook verpest.
Datzelfde geldt voor wanneer je heel gezond (en perfect) probeert te eten. Je besluit even geen koekjes, snacks, etc te nemen. Tijdens die besluiten gebeurt het vaak dat je toch een dag tegenkomt dat je wél een koekje eet. Vaak is dat zo’n teleurstelling, dat je ervaart dat je hele dag verpest is en het allemaal niks meer uitmaakt. Je voelt je misschien schuldig, je schaamt je of je voelt je mislukt. Resultaat: je eet meer koekjes en wellicht ook nog andere dingen. Het maakt toch niks meer uit.
De overgang van die regels, restricties en de werking die ze op ons hebben, naar het tegenovergestelde: het weghalen van alle regels en restricties, is de enige weg. Je zult je kunnen voorstellen dat je je niet per direct anders gedraagt rondom eten, wanneer je dit besluit.
Toen ik besloot mezelf vrijheid te geven rondom eten, en niet meer met regels en restricties te werken, was dat best spannend. Zou ik 100 kilo aankomen? Ga ik kilo’s chocolade eten? Eet ik alleen nog maar ongezonde dingen en veel te veel?
Ja, in het begin at ik meer chocolade. En meer ijs. Als ik er zin in had, at ik het. Het hele extreme (die kilo’s chocolade per week) zijn er niet echt geweest, ook al voelde dat soms wel zo. Ik moest leren om los te komen van schuld, schaamte en het gevoel een mislukkeling te zijn, terwijl ik dat deed.
En na verloop van tijd werd het minder en minder. Eigenlijk at ik al snel minder dan toen ik het ‘niet mocht eten’. Nog steeds vond ik het echt lekker en had ik nog weleens de neiging om mezelf misselijk te eten. En daarin moest ik leren om gewoon ok te zijn met mezelf. Geen schuld en geen schaamte, geen regels voor extra beweging of een ‘balansdag’. Het werd meer registreren dat het gebeurd was, wellicht bekijken waarom, bedenken hoe het voelde om misselijk te zijn, en doorgaan met m’n dag.
Het werd steeds minder bijzonder. Ik wist steeds beter wat ik eigenlijk lekker vond en wat niet. Ik begon na te denken over waar ik eigenlijk zin in had. Dat was eigenlijk helemaal niet altijd chocolade. En als ik het at, hoeveel was eigenlijk voldoende om me lekker chocolade-verzadigd te voelen? Wist je dat als je je chocolade weg kunt leggen wanneer je genoeg hebt gehad, je er op een ander moment wéér van kunt genieten? Wanneer je er echt zin in hebt?
Nu jaren later is het geen issue meer. Ik ben niet met chocolade bezig, ik eet het soms en soms niet. Ik heb er soms zin in en vaak ook niet. Ik houd ook niet bij wat ik precies eet, omdat ik er niet zo mee bezig ben. Ik hoef geen lijstjes meer bij te houden met ‘hoe slecht’ ik gegeten hebt afgelopen tijd.
Intuïtief eten gaat om het luisteren naar je lichaam (heb ik honger, wat heb ik nodig?). Het inspelen op de behoeften die je voelt (heb ik zin in chocolade?). Het leren kennen van jezelf (waar heb ik precies zin in, wat vind ik eigenlijk lekker?). En rekening houdend met hoe je je voelt. Je wilt je niet misselijk of propvol voelen, dat is helemaal niet prettig. De vraag die vaak langs komt om het praktisch is te maken, is: hoe kan ik op dit moment voor mezelf zorgen? Wat heb ik nodig om me goed te voelen? Soms is dat een salade, soms een tosti, soms een broodje hagelslag en soms een bakje yoghurt.
Je hebt je unieke eetpatroon, je unieke smaak, en de dingen die je lekker vindt en waar je van geniet. Door jezelf te leren kennen, kom je er steeds meer achter hoe je voor jezelf kunt zorgen in gezondheid.
Wat ik hier beschrijf is de weg van een gebrek aan zelfcontrole met regels en restricties, op weg naar pure vrijheid. In die vrijheid kun je eten wat je maar wilt en wanneer je wilt, maar zul je zien dat je ook gewoon weet dat je er niet altijd behoefte aan hebt. Je leert hoe je lichaam werkt en hoe je ervoor kunt zorgen. Een relaxte relatie met eten is voor iedereen. Een perfecte eter zul je niet worden, dat hoeft ook niet. Er zullen altijd tijden zijn dat je een keer 4 koekjes eet terwijl je van plan was er 1 te eten. Met intuïtief eten is het voor iedereen haalbaar om een relatie met eten te hebben waar je tevreden over bent en waar je rust over hebt.
Ben je benieuwd wat intuïtief eten voor jou kan betekenen? Doe de gratis training en ontdek de principes! Meld je hier aan 🙂
