Afgelopen week was ik op een doperwtenveld van Olvarit, dat (bijna) rijp is voor de oogst. Ik weet niet of je ooit rauwe, verse, net geplukte doperwtjes hebt gehad, maar dit is echt heerlijk. Ik had direct een paar peulen voor mijn kinderen meegenomen, en ze vonden het allemaal verrassend lekker. Fris, fijne bite, zoetig en een smaakexplosie! Heel leuk. Ik moet eerlijk zeggen, ik wist niet dat je ze zo kon eten 😀 Het was een hele beleving op de Vlaamse uitgestrekte akkers. En nu wil ik het zelf in mijn achtertuin. Maar goed.
Ik heb mijn kinderen altijd een afwisseling gegeven tussen puree en Rapley. Ik maakte de puree meestal zelf, maar vond het altijd handig iets in de kast te hebben staan (als we iets niet zo baby geschikt aten) of wanneer we op pad zijn. Die potjes zijn namelijk veel beter houdbaar dan zelfgemaakte prutjes en dat vind ik een fijn idee. Ook belangrijk trouwens. Buiten de koelkast wil ik mijn zelfgepureerde prutjes niet bewaren, dat is niet lang goed (en niet lang lekker).
Bij mijn eerste dochter heb ik uitgebreid onderzoek gedaan naar potjes, en toen kwam ik erachter dat de richtlijnen voor deze babyvoeding heel streng zijn. Dit werd op het doperwtenveld ook weer bevestigd. De doperwtjes (of andere groenten natuurlijk) mogen niet vlakbij de snelweg groeien, en mogen niet zomaar met allerlei stoffen gespoten worden, en als er gespoten wordt, mag het niet vlak erna geoogst worden. De bodem wordt gecontroleerd, de planten, de groenten, de potjes. Dit zijn strenge richtlijnen en ik ben eigenlijk best blij dat onze regering de regels voor babyvoeding zo naleeft. Deze groenten en fruit kennen strengere richtlijnen dan onze groenten en fruit, en dat is natuurlijk logisch. Het gaat tenslotte om onze baby’s!
In Olvarit potjes zit geen zout en geen toegevoegde suiker. Dat hoort niet in babyvoeding, natuurlijk.
Ook geen conserveermiddelen. Hoe kan het dan zo lang goed zijn? Ook op die warme dag wanneer je op pad bent en je eigen prutje absoluut niet verantwoord mee kunt nemen? Dat is een beetje hetzelfde als inmaken, zoals oma’s en opa’s dat vroeger deden. De oogst werd in potten gedaan en geweckt. Zo doen ze dat nu ook. De kleur kan een beetje veranderen, maar verder niet.
Zitten er wel voedingsstoffen in?
De groenten en fruit die in Olvarit potjes gaan, worden binnen 2 uur na het oogsten verwerkt tot eindproduct. Dat is heel snel en helpt natuurlijk met het vitaminebehoud. Vitaminen kunnen oxideren, maar dat is minimaal vanwege de snelheid en manier van conserveren (wecken).
Naarmate de kindjes ouder worden, wordt de structuur vaster van vorm. Eerst puree en dan meer stukjes. En zo leren ze langzaam de textuur van ‘normaal’ eten kennen. En voor je het weet eten ze gewoon lekker mee. Dat eerste jaar gaat ook zo snel 😀
Even een stukje persoonlijk. Mijn kinderen hebben allemaal een ander ‘eerste hapjes’ proces gehad. Mijn dochter at liever hapjes, en later liever stukjes (zelluf doen), mijn zoon at liever a la Rapley (maar kreeg een beetje van alles) en mijn jongste kreeg eerst puree omdat stukjes haar deden spugen. Vanaf 4 maanden kun je officieel met oefenhapjes beginnen, vanaf 6 maanden is het nodig dat ze extra voeding nodig hebben, zeker voor de ijzervoorraad. Ik begon vaak rond de 6 maanden (bij mijn eerste dochter was dat nog de richtlijn). A la Rapley kregen die van mij niet echt iets binnen, en dat is wel handig vanaf 6 maanden, dus dat vulden we aan met puree.
Uiteindelijk kiest elke ouder zelf wat bij hun past. We hebben zoveel opties tegenwoordig. Je kunt helemaal doen wat je zelf prettig vindt. Het fijne is dat er meerdere goede opties zijn, of je het nu zelf maakt, of even een potje pakt. Je kind kan op allerlei manieren leren eten, en lekker die vitamientjes binnenkrijgen. Het is niet echt een kwestie van ‘beter of best’ maar wat bij je past. Het ene is niet hoog verheven aan het andere.
Dan nog even.
Wat ik erg leuk vond aan de workshop ‘jarmaking’ waren de variatietips!
Natuurlijk begin je met simpele smaken, maar op een gegeven moment kun je leuk gaan variëren. Je kunt doperwten met wortel mengen, of met kruiden zoals verse munt. Wij maakten een potje met doperwt, aardappel en kip (een standaard potje) en daar deden we verse avocado en een beetje munt bij. Daar houd ik wel van, vooral het toevoegen van kruiden is iets wat ik ook altijd al graag deed.
Wat ik leuk vind, is dat je een beetje je eigen ding kunt creëren in de keuken met een potje en iets van je maaltijd. Daar heb ik nou nooit aan gedacht! Ik heb het voedingsintroductie dingetje pas nog gedaan bij mijn jongste dochter, en soms kookte ik dingen die niet echt geschikt waren voor haar, en dan was ik niet voldoende voorbereid met iets wat zij kon eten. Daarvoor had ik potjes. En die gaf ik dan zo.
Maar je kunt ook een deel van je maaltijd wat wel geschikt is, toevoegen 🙂 Eet je toch een beetje samen! Natuurlijk allemaal aanpassen op de leeftijd van je kindje.
- Pasta? Prak een beetje fijn en schep die door een groentehap
- Havermout? Schep een beetje door een fruithapje voor een langer gevuld gevoel
- Rijst? Schep een beetje door een groentehap
- Kruiden? Meng met een groentehapje (ik deed weleens tijm of rozemarijn met courgette, oregano met wortel, zal binnenkort wat kruiden mengtips geven)
- Aardappel? Prakken en mengen met groentehap
- Linzen/bonen? Mengen met groentehapje – ook fijn voor vegetariërs
- Heftige smaak? Meng een beetje appel met bijvoorbeeld bloemkool en doe steeds wat minder appel.
Nog meer variatie: ik kreeg tijdens de dag een lunch van chefkok Caspar Bürgi en hij had zowel de geweldige soep als de fantastische erwtjespesto met Olvarit doperwtjes groentehapje gemaakt. Dat was echt heel lekker, en ik vond het heerlijk mooie creativiteit, dat kan ik wel waarderen 😀
Gesponsord door Olvarit. (Waarom gesponsord? Lees hier)
