Waarom ik veel meer at dan ik dacht

Waarom ik veel meer at dan ik dacht
30 november 2016 sharon
In intuitief eten

Er was een moment dat ik kon eten wat ik wilde, zonder aan te komen, zelfs af te vallen. Sinds mijn zwangerschappen is dat voorbij, en ik dacht altijd dat dat vast mijn hormonen zouden zijn. Nu kan dat natuurlijk best, een zwangerschap is een vrij heftig iets voor je lichaam, niet alleen tijdens, maar ook na de bevalling heeft je lichaam het zwaar te verduren.

Een ander lichaam na zwangerschap

Ik dacht dat mijn lichaam veranderd was en dat dit nu is hoe het is. Het was een beetje een ‘wat kan ik er ook eigenlijk aan doen’ gevoel’. Tot ik zo’n prachtig inzicht kreeg, dat dat eigenlijk misschien helemaal niet waar was. Ik was niet alleen zwanger en kreeg een baby, ook was ik gestopt met mijn fulltime baan. Ik zat dus thuis, met buik, later baby, te zijn. Nu is deze ervaring voor iedereen anders, en voor mij betekende het dat ik me soms verveelde. En dat ik af en toe iets snoepte.

Op zoek naar vrijheid op gebied van eten, diëten en afvallen? Doe de gratis VoedZo Challenge!

Ik at zo weinig!

Begrijp me niet verkeerd, geen snoep. Gewoon iets. Een snack. Een rijstwafel met zalm. Avocado. Dadels. Rozijnen. Later blokjes kaas. Chocolade. Hele heilige onbewerkte dingen. En dan ’s avonds ook nog wel eens wat. En begrijp me weer niet verkeerd, ik deed echt niets wilds. Geen eetbuien, geen uitstortingen, ik at gewoon. Ik vond dat ik weinig at. Ik snapte er niks van. Waarom gingen de kilo’s niet weg terwijl ik zo weinig at? Ik had geen honger ofzo, maar ik dacht dat ik ‘vroeger’ meer at.

Vergeten hoe je normale hoeveelheden moet eten

Toen het inzicht kwam, dat ik eigenlijk best veel tussendoor at, waardoor ik veel meer at dan ik dacht, was ik een beetje verbaasd. Alsof ik tegen mezelf had gelogen. Ik heb geen behoefte aan taart, koek en snoep. Ik had geen eetbuien (niet meer, dat was vroeger). Ik was niet suikerverslaafd. Ik was gewoon volledig vergeten wanneer ik hoorde te eten, wanneer ik moest stoppen, en wanneer ik dan weer moest gaan eten. Ook nam ik de verkeerde dingen op de verkeerde momenten, en nu bedoel ik niet iets met combinaties fruit/zuivel etc, daar heb ik nog nooit last van gehad. Als je echt honger hebt, is het stomste wat je kunt doen een reep chocolade kopen/open maken. Het is nogal moeilijk te stoppen bij een stukje, als je gewoon echt honger hebt. Dat heeft niet eens met emotie-eten te maken, dat is gewoon niet zo’n handige beslissing.


Op zoek naar vrijheid op gebied van eten, diëten en afvallen? Doe de gratis VoedZo Challenge!


Eten uit verveling

Eten, snaaien en snacken, gewoon random op de dag, omdat je je verveelt is echt ook een vorm van emotie-eten. En dat kun je spectaculair invullen, maar het kan ook heel rustig en sneaky zijn, zoals bij mij. Bij emotie-eten denk je snel aan eetbuien, ongezond eten of jezelf propvol eten. Al die dingen deed ik niet, ik at maar kleine beetjes tussendoor, waardoor ik nooit echt honger had, maar ook absoluut niet vol was.

Eten als robot

Sterker nog. Als je dit doet, dat wat ik deed, is de kans groot dat je niet alleen veel meer eet dan je denkt, maar nog erger is dat het een soort automatisme is, alsof je een robot bent, en je weet achteraf niet eens meer wat je gegeten hebt, of je überhaupt iets tussendoor gegeten hebt. De kans is dus ook heel klein dat je ervan genoten hebt, omdat het iets bijna onbewust geworden is.

Het werkt niet

Ik heb wel een nieuwtje. Nog nooit hebben deze snacks of tussendoortjes mijn verveling weggehaald, of mijn leven interessanter gemaakt. Nog nooit is eten de oplossing geweest voor mijn probleem. Daar zijn andere dingen voor, in mijn geval bijvoorbeeld een boek lezen, iets bestuderen, een nieuw recept proberen, boodschappen doen of afspreken met een vriendin. Dat zijn oplossingen voor het mogelijke probleem, continu eten niet. Gek genoeg. Ik bedoel, wie had dat gedacht?

Zo nutteloos, zelfs ik snap dat!

Deze realisatie heeft me geholpen om ermee te stoppen, omdat het niet nodig is. Het kan altijd, ik kan altijd eten, wanneer ik maar wil, maar in dit geval is het zo nutteloos dat ik zelf ook kan inzien dat ik beter iets anders kan doen. Het is oefenen, het is niet altijd makkelijk om gedrag te veranderen, maar het is een proces dat steeds beter gaat tot je eigenlijk niet meer doorhebt dat je het ooit anders hebt gedaan.

Jullie weten het inmiddels, ik houd van vrijheid in eten!!! Zo ook in het kiezen van goede hoeveelheden, dat maakt eten wanneer ik echt ga eten ook veel leuker 🙂


Op zoek naar vrijheid op gebied van eten, diëten en afvallen? Doe de gratis VoedZo Challenge!


Comments (13)

  1. Rachel 8 jaar geleden

    Mooi is dat wat bewustzijn met je kan doen :). Bewust zijn van wat je doet en er dan bewust voor kiezen iets niet meer te doen. Heb ik ook goede ervaringen mee. Het kan er inderdaad insluipen die snackjes en tussendoortjes en ook al is het gezond, dan nog is het meer dan je lichaam nodig heeft. Ik heb dit ook ervaren toen ik suikervrij ging eten, ik viel helemaal niet af, kwam eerder aan…

    • Auteur
      sharon 8 jaar geleden

      Herkenbaar dus 😀 haha! Ik herinner me dat ook nog, dat je dat zei!

  2. Sanne 8 jaar geleden

    Heerlijk herkenbaar! Een avondje alleen thuis, lekker lezen. Kopje thee met een stukje pure chocola erbij. Langs de kast lopen om een klein handje rozijnen te pakken. Hand is leeg, bijna onbewust weer naar de kast lopen en een handje rozijnen te pakken. Deze keer maar wat meer, dan is het niet zo snel op. Enzoverder….. En ineens besef ik me dat ik in een uur 4 of 5 handjes -handen, ze werden steeds voller- rozijnen naar binnen had gewerkt, niet slim. Net als een zak chips en trommel koekjes naast je zetten terwijl je tv kijkt of een boek lees. Voor je het weet, is het gewoon op. Bijna onbewust. Heeft niets met emoties te maken, het is eten als een robot, zoals jij dat hierboven schrijft.
    Tegenwoordig pak neem ik een pot thee mee en 1 stukje pure chocolade. Ik installeer me met dit lekkers en zeg tegen mezelf dat ik hier heerlijk van mag genieten, en dat meer niet nodig is, omdat ik daar toch niet van geniet. En dat werkt (meestal, ghehe…) Een groot voordeel is ook nog dat ik veel bewuster bezig ben met hetgeen wat ik eigenlijk wil, ontspannen een boek lezen. Eerder was ik onrustig door de (bijna continue) gedachte dat ik iets wilde eten. Win-win situatie dus 🙂
    Oh ja, vergeet ik bijna te melden dat jij me ontzettend helpt in dit proces. Dank je wel Sharon!

    • Auteur
      sharon 8 jaar geleden

      Ahhh Sanne dankjewel, wat ontzettend lief <3 En je beschrijft het echt geweldig, vooral ook de onrust zodat je niet eens even fatsoenlijk je boek kan lezen!! Leuk om al die herkenning te zien 😀 xx

  3. Sofie 8 jaar geleden

    Ik denk dat dit herkenbaar is voor veel mensen. Ik merk zelf wel dat als ik met iets bezig ben, ik er niet aan denk om iets te eten. Als je voor de tv ploft ofzo, dan wel. Maar ik heb intussen aan mezelf geleerd om enkel iets te eten als ik echt honger heb. En dat werkt goed. Het is ook een vorm van luisteren naar je lichaam hé?

    • Auteur
      sharon 8 jaar geleden

      Precies Sofie, het heeft alles te maken met luisteren naar je lichaam, bewust 😀 Leuk je reactie te lezen xx

  4. jana 8 jaar geleden

    ik snap dit artikel helemaal en herken me er ook in. Het probleem is dat ik veel te weinig weeg: 46 kg voor 1m69. Ik eet gezond. Maar mag owv intoleranties geen noten, bananen, eieren of melkproducten, heb enorme pijn aan darmen vaak en vermijd daarom ook brood. Dus ja zelfgemaakte glutenvrije koekjes, wat chocolade of dadels enz daar snoep ik dan van. Ik weet niet waar wat extra gewicht te halen en eet dus vooral met het idee dat ik dan misschien wat grammetjes bij zou komen. (werkt overigens niet) Iemand tips?

  5. katja 8 jaar geleden

    Wij hebben een tweeling van 4 jaar en omdat wij willen dat ze niet te veel snoepen, hallen we het ook niet in huis.
    Fruit mogen ze bijna onbeperkt en ze drinken water.
    Zo eten wij ook geen snoep of andere (foute) dingen..
    Als ze straks naar school gaan dan ontkom je er bijna niet aan maar we hebben ze de eerst 4 jaar toch redelijk suikervrij laten opgroeien.

  6. DianaS 8 jaar geleden

    Hey Sharon,
    Ik hoop dat het goed gaat met jou?
    Even iets praktisch:
    Zag 10 minuten gelden bovenstaande post op FB staan…… maarre deze verwijst naar de cursus Stop! Overeten. welke start op 5 december?? Hihi
    Liefs Diana?

    • Auteur
      sharon 8 jaar geleden

      Hahaha goed punt 😀 Aangepast nu 😀 xx

  7. G. 8 jaar geleden

    Maar dat onrustige stemmetje in mijn hoofd, dat steeds maar over iets van eten begint. Die houdt maar niet op! Daar word ik dus onrustig van. En dan ga ik voor de bijl. Zo, stemmetje even stil. Totdat het op is. Dan komt het stemmetje weer. Waar haal ik de kracht vandaan om dat stemmetje niet meer te horen?

    • Auteur
      sharon 8 jaar geleden

      Hey Gerda! Wat zegt het stemmetje? Leugens of vertelt het waarheid? Je kunt het verslaan door continu voor jezelf de waarheid te herhalen. Het stemmetje is namelijk vaak niet aardig, niet vrij en het klopt meestal niet eens. Maak er een bewust proces van door continu de waarheid voor jezelf te bedenken en dit keer op keer te herhalen. Je kunt dat echt! xx

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*